Samenvatting

Egon Wagter reist af naar Ratanak, de hoofdstad van Ratanakiri, om een koffer met drugs te bezorgen op een parkeerplaats. Hij neemt een kamer en probeert zich te gedragen als een toerist zodoende gaat hij alle bezienswaardigheden langst. De bedoeling hiervan is dat hij een alibi opbouwt mocht hij gearresteerd worden. Daarnaast gaat hij langst de gevangenis van Ratanak die hem herinnert aan Herbert Doornenbosch die daar is geëxecuteerd vanwege drugssmokkel.
De reden dat Egon Wagter drugs smokkelt is dat hij met het geld dat hij verdient een excursie te betalen.
Bij het vertrek uit een disco in Ratanak geeft hij een manke jongen twintig dollar, omdat deze op zijn auto heeft gepast. Aangekomen op de parkeerplaats geeft hij volgens afspraak de koffer aan een vrouw die ook voor het eerst drug smokkelt. Door de spanning omhelzen en kussen ze elkaar en raken in gesprek, zonder hun namen te noemen. Egon weet dat dit de vrouw van zijn leven is, maar vraagt zich af of hij haar tegen moet houden voordat ze wegrijdt.
Hoofdstuk twee speelt zich af in een zomerkamp waar Egon naar toe ging toen hij veertien was. Hier ontmoette hij Axel van de Graaf. Axel kan mensen bijna alles laten doen wat hij wil, hij durft alles en handelt in softdrugs. Ook ontmoet hij hier Marjoke Heffels, waar hij verliefd op wordt. Axel koppelt Egon aan Vera. Axel organiseert een vrijpartij met Vera en Florrie, allebei ouder dan zijzelf. Nadat ze gewisseld zijn van meisje worden ze echter gesnapt.
Later ontmoet Egon Axel weer, Egon is dan student geologie, Axel studeert rechten. In het dispuuthuis ‘de Grim’, hier worden wilde feesten gehouden. Axel is inmiddels ook betrokken bij mensenhandel, hiervoor worden studenten gebruikt die al meerdere keren zijn gepakt. Een journalist, Michel Polak schrijft hierover een artikel in de krant maar moet alle connecties met ‘de Grim’ en Axel van de Graaf verwijderen voordat het gepubliceerd wordt.
Dan leert Egon zijn vrouw kennen, Adriënne, de relatie komt echter onder grote druk te staan als Egon er achter komt dat ze in ‘de Grim’ met Axel naar bed is geweest.
Wanneer Egon Axel weer tegen komt is deze inmiddels maffiabaas, hierna wordt hij opgepakt omdat hij verwikkeld was geraakt in een schietpartij waarbij hij overigens zelf ook gewond raakte en daardoor een beetje mank gaat lopen. In het artikel dat hij deze keer schrijft noemt Michel Polak de namen wel.
Egon en Adriënne scheiden. Hierna wil Egon graag nog een keer mee met een grote geologie-expeditie, maar dat kan hij niet betalen.
In hoofdstuk drie gaan we weer terug naar Ratanakiri hier worden op een parkeerterrein in Ratanak twee lijken gevonden, het ene lijk is van Egon Wagter het andere van een vrouw met een vals paspoort en kan zodoende niet geïdentificeerd worden. Michel Polak reist af naar Ratanak. Hier bezoekt hij de moeder van Oum Phen, de man die ter dood is veroordeeld vanwege de moord op de twee toeristen op het parkeerterrein, omdat hij een biljet van twintig dollar bij zich had (dat had Egon Wagter hem gegeven om op zijn auto te passen). Verder bezoekt hij generaal Sophal, de leider van Ratanakiri, Polak weet dat de invalide Oum Phen niet eens de kracht had om een dubbele moord te plegen. Maar voor Sophal is de behoefte aan een dader belangrijk dan de feiten. Volgens hem waren Egon en de vrouw dan ook geen drugssmokkelaars maar toeristen. Polak mag naar de executie van Oum Phen gaan maar besluit niet te gaan na het zien van de lijken die in een omhelzing liggen.
Hoofdstuk viervlijkt niet echt aan te sluiten bij de voorgaande hoofdstukken, het gaat over een vrouw die uit Nederland kwam, maar is verhuisd naar Amerika. Hier is ze getrouwd met David en heeft twee zonen gekregen: Arthur en Jason. Arthur was de laatste die zijn moeder zag voordat ze verdween. Marcie was helemaal weg van stenen, haar eerste steentje was een stukje olivijnbasalt en ze opende zelfs een winkeltje waar ze stenen verkocht. Het winkeltje was echt geen succes. De eerste twee jaren had David de huur voor het winkeltje betaald en hij wilde nu dat ze het sloot. Maar Marcie zegt dat als hij het niet betaald, ze het geld dan wel ergens anders vandaan haalt. Twee dagen later verdwijnt ze. Ze komen er achter dat ze het winkeltje inderdaad heeft gefinancierd met geld waarvan ze niet weten waarvan het vandaan komt. Als ze Marcie haar spullen opruimen vinden ze een boekje met adressen in dit boekje staan ook Egon Wagter en Axel van de Graaf.
Het laatste hoofdstuk brengt ons weer terug naar het zomerkamp. Egon en Marjoke hebben een uitgebreid gesprek waarin Marjoke verteld dat ze misschien naar Amerika moet verhuizen als haar vader daar werk kan krijgen. Ze nemen een excursie naar de grotten van Hurennes. Daar zien ze het breukvlak tussen twee geologische tijdperken die honderd miljoen jaar uit elkaar liggen: kalksteen en olivijnbasalt. Hier kocht Marjoke het eerste steentje voor haar verzameling, een stukje olivijnbasalt, en besloot Egon dat hij geoloog wilde worden.
Als Egon met Marjoke bessen wil gaan plukken dringt Axel zich tussen hen in en duwt Vera in zijn armen.

 

 

 

 

Tijd

Het verhaal begint in de zomer van 1966. Het verhaal begon toen Egon 14 jaar was en eindigt als Egon 43 jaar is, dat is in 1995, omdat uit alles blijkt dat het uit  de jaren 90 komt. De verhaaltijd is dus ongeveer 30 jaar. Er worden grote sprongen in het verhaal gemaakt, van circa 10 jaar per keer. Het begin, midden en eind van Egons leven.

Ruimte

De plaats verschilt per hoofdstuk. In hoofdstuk 1 + 3 speelt het verhaal zich af in Ratanak in het land Ratanakiri. Hoofdstuk 2 speelt zich af in La Roche en Amsterdam. Hoofdstuk 4 speelt zich af in Waterhead ( plaatsje in de V.S.) en in hoofdstuk 5 opnieuw in La Roche.

Perspectief

Er is een alwetende verteller die steeds het perspectief van een personage kiest. Het verhaal wordt merendeels vanuit het hij/zij perspectief verteld. Per hoofdstuk verschilt het vanuit welk personage het verhaal verteld wordt. Hoofdstuk 1, 2 en 5 worden vanuit Egon Wagter verteld. Hoofdstuk 3 wordt vanuit Michiel Polak verteld en hoofdstuk 4 wordt vanuit Arthur Nussbam verteld.

 

‘Polak vroeg of hij een foto mocht maken, en met een huiveringwekkend gebaar schikte Oum Phens moeder iets aan haar, aan haar truitje. Hij maakte een paar foto’s, en vroeg toen of het zusje er ook bij kwam. Zij stribbelde tegen, maar de omstanders begonnen te lachen en te duwen alsof ze wel gek zou zijn om zo’n kans voorbij te laten gaan.’ 

Personages

Egon Wagter

Egon Wagter is op veertienjarige leeftijd een naïef jongetje. Als hij Axel de Graaf leert kennen, kijkt hij zo tegen hem op dat hij alles doet wat Axel hem vraagt. Hierdoor rolt Egon al snel in het drugscircuit. Hij begint drugs te handelen voor grote bedragen geld. Uiteindelijk wordt hij vermoord. Egon Wagter is een aardige man, die goed weet waar hij mee bezig is. Zo is hij tijdens het drugs smokkelen erg nerveus en weet hij wat de risico’s zijn. Hij trekt zich hier echter niks van aan, omdat hij het wel prettig vindt om veel geld te verdienen.

 

Marjoke

Marjoke wordt in het verhaal ook wel Marcie genoemd. Ze is getrouwd en heeft twee zonen. Op een dag geeft ze haar prettige leventje op, en gaat ze drugs handelen. Het drugs handelen wordt haar fataal. Samen met Egon wordt ze vermoord.

 

Axel de Graaf

Axel de Graaf is een vriend van Egon Wagter. Ze ontmoeten elkaar voor het eerst op jeugdkamp in de Ardennen. Al snel weet Axel een grote invloed op Egon uit te voeren, waardoor Egon alles doet wat Axel zegt. Daarnaast bevindt Axel zich in het levensgevaarlijke drugscircuit.

 

Michiel Polak

Michiel Polak is een Nederlandse journalist die onderzoek doet naar de moordzaak op Egon Wagter en Marjoke. Michiel Polak is een slimme man die van uitdaging houdt.

 

Oum Phen

Oum Phen is een bedelaar. Hij heeft maar één been, waardoor hij als gehandicapt wordt aangezien. Oum Phen is de hoofdverdachte van de moorzaak op Egon Wagter en Marjoke.

 

Arthur Nussbam

Arthur Nussbam is de zoon van Marjoke. In het verhaal kom je niet veel te weten over hem. Hoofdstuk 4 is vanuit zijn opzicht geschreven.

Thema

Drugs is het thema van het verhaal. Het hele verhaal draait om drugs. Als Egon Wagter Axel de Graaf leert kennen, verandert zijn hele leven Axel zit in het drugscircuit en langzaamaan rolt Egon Wagter hier ook in. Als hem wordt aangeboden om voor een groot belang drugs te smokkelen, kan hij dit niet afslaan. Egon weet de risico's goed. Maar het grote bedrag dat hij kan verdienen, zorgt er toch voor dat hij het aanbod met beide handen aangrijpt. Uiteindelijk wordt het leven in de drugswereld Egon fataal. Samen met een andere vrouw die in drugs smokkelt, Marjoke, wordt hij vermoord. Wie de dader is, is nog altijd onbekend.

Titelverklaring

De titel ‘De grot’ is eenvoudig uit te leggen. Als Egon op kamp naar de Ardennen gaat, wordt hij in een grot verliefd op Marjoke. Egon heeft fijne herinneringen aan deze grot. Ook is de grot de laatste plaats waar Egon nog op het rechte pad zat: na de grot heeft Axel namelijk de volledige invloed op Egon zijn leven. Hierdoor komt Egon in het criminele circuit terecht.

Boodschap aan Egon

Beste Egon,

 

Ik vind het zelf niet verstandig dat je de drugshandel in bent gegaan. Je weet toch wel dat hier heel veel risico's bij komen kijken en dat dit niet zomaar iets is. Ik vind je een naïve jongen en Axel heeft van jouw naïviteit gebruik gemaakt. Je keek zo tegen hem op, dat hij je als het ware heeft gebrainwasht om alles voor hem te doen. Op een gegeven moment draaide alles bij jou alleen maar om geld. Je wou grote bedragen verdienen en je nam hiervoor ook steeds grotere risico's. Je had vanaf het begin moeten oppassen voor Axel. Hij heeft jou steeds op een verkeerd pad gezet, waardoor jij niet meer bewust was van wat je aan het doen was. Ik ben me er van bewust dat jij nog zou leven, als je niet de drugsindustrie in was gegaan. Je had je volledig kunnen richten op de studie geologie. Hiermee kon je ook veel geld verdienen. Uiteindelijk zijn de risico's die je hebt genomen het niet waard, omdat het je je leven heeft gekost.

 

Groetjes Abbinaya